ممکن است با رحلت فقیه ناموری خلائی ظهور کند که قرن ها بگذرد تا آن خلاء پر شود و با ارتحال رهبری ثلمه ای در دین حادث شود که با گذشت قرون متمادی ترمیم نگردد. فقدان اسفبار رهبر کبیر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (قدس سره) از این قسم بود. چون او به حضرت نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) تأسی کرد و عبد صالح ذات اقدس اله بود، می توان درباره رحلت او (به طور نسبی و نه نفسی) گفت: «قد إنقطعَ بموتکَ ما لم یَنقطع بموتِ احدٍ من العلماء الرّبّانیین».
حضرت آیت الله جوادی آملی، بنیان مرصوص، ص 72
نویسنده » مهدی نوروزی » ساعت 1:0 صبح روز یکشنبه 91 خرداد 14